Yürüyorum boş bir yolda. Biraz dar, biraz loş... Görünmüyor ucu da. Aslında bir yere baktığım yok, gözlerim boşlukta. O kadar karanlık ki göremiyorum önümü bile. Tek ışık gözlerinin hayalinden süzülen bir kaç huzme. Az da olsa bulabiliyorum yolu onun sayesinde. O da sönmek üzere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Surprise me!