Sayfalar

" Run. Run. Cling to life ."

Cuma, Nisan 04, 2014

Laf aramızda

Hiç gitmediğim ülkelerde adını ve dilini bilmediğim kadınlara asılmak, hiç kimseyi tanımadan kafama göre dolaşmak, paramın büyük kısmını kumarda kaybetmek istiyorum.

Her türlü bağlılık saçma ve anlamsız. Din, ülke, aile, sevgili, dost. Ret.

İnsan denen varlık dünyada kimseye ait olmayan toprakları parsellemiş ve vize diye bir şey çıkarmış. Otorite, devlet, kural. Senelerce dediklerini yapıp para kazanman gerektiğini söylüyorlar. Etrafındaki topluluk, okulunu bitirip iş bulmanı, askerliğini yapıp evlenmeni ve soyunu devam ettirmeni emrediyor. Senin ne istediğini umursayan yok. Ve sen de beynini ve iradeni o kadar kapatıyorsun ki, düşünmekten o kadar korkuyorsun ki tarihteki toz bile olamamak sana koymuyor bile. Çünkü sana öğrettiler, aynı bokun lacivertisin. Kpssyle devlete atan ve ay sonunu getirmeye çalışırken ölmeyi bekle. Daha mutlu bir hayat kim isteyebilir ki.

İleri gitmek istiyorsan, sırtından kimin çektiğine bakmayacaksın. İstediğin kadar bahane bulabilirsin, tek gerçek sebep senin cesaretsizliğin. Bu değişmeyecek.